31 ژانویه 2024 – محققان در یک مطالعه ی 32 هفته ای اخیراً اثرات امپاگلیفلوزین، سماگلوتید و ترکیب آنها را بر عملکرد عروقی بررسی کردند. این مطالعه که در ژورنالDiabetes, Obesity and Metabolism منتشر شده است، نتایج غیرمنتظره ای را ارائه داد که می تواند استراتژی های مدیریت دیابت را تغییر دهد.
در مجموع 120 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 در این مطالعه شرکت کردند و این شرکت کنندگان به چهار گروه تقسیم شدند: دارونما، سماگلوتاید، امپاگلیفلوزین، و ترکیبی از هر دو دارو. نتایج مشترک اولیه ی این مطالعه، تغییرات در سفتی شریان و اکسیژن رسانی به کلیه، با تمرکز ویژه بر سرعت موج پالس کاروتید-فمورال، به عنوان معیاری برای سفتی شریان بود.
سرعت موج پالس کاروتید-فمورال در همه گروه‌ها بدون تغییر باقی ماند، از جمله درمان ترکیبی که فرضیات قبلی در مورد اثربخشی این داروها بر سفتی شریان را به چالش می‌کشد.
این مطالعه نشان داد که گروه درمان ترکیبی، کاهش قابل توجهی را به میزان 10 میلی‌متر جیوه در فشار خون سیستولیک 24 ساعته تجربه کرد که از هر دو گروه دارونما و مونوتراپی بهتر بود. این کاهش از نظر بالینی مهم تلقی می شود و راه بالقوه ای را برای مدیریت خطر بیماری های قلبی عروقی در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 نشان می دهد.
همچنین، درمان ترکیبی افزایش چشمگیری را در زمان در محدوده بودن قند خون نشان داد که از 72 درصد در شروع به 91 درصد در هفته ی 32 بدون افزایش خطر هیپوگلایسمی افزایش یافت.
نتایج ثانویه ی اضافی بیشتر از مزایای درمان ترکیبی حمایت کرد. نسبت آلبومین ادرار به کراتینین در گروه ترکیبی در مقایسه با گروه دارونما 36 درصد کاهش یافت.
این مطالعه کاهش سفتی شریان را با امپاگلیفلوزین، سماگلوتید یا ترکیب آنها نشان نداد، اما کاهش غیرمنتظره و قابل توجه فشار خون سیستولیک 24 ساعته، بهبود کنترل قند خون و نتایج سلامت کلیه را در گروه درمان ترکیبی نشان داد. این یک پیشرفت امیدوارکننده برای درمان دیابت است.
محققان گفتند: تحقیقات و کاوش بیشتر در مورد این یافته‌ها ممکن است مسیرهایی را برای رویکردهای مؤثرتر و جامع‌تر برای مدیریت خطرات قلبی عروقی در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 باز کند.
منبع:
https://medicaldialogues.in/diabetes-endocrinology/news/empagliflozin-and-semaglutide-combination-improves-glycemic-control-and-bp-but-not-arterial-stiffness-123703